Πέρασαν ήδη 16 χρόνια από την ημέρα που έφυγε από κοντά μας ο σπουδαίος Χανιώτης λυράρης Γιώργος Τσουρουπάκης ή όπως τον φώναζε ο κόσμος Τσουρούπης. Η λύρα του Μανώλη Κονταρού.
Ο Γιώργος Τσουρουπάκης ήταν ένας ευγενικός, αξιαγάπητος άνθρωπος και ένας υπέροχος λυράρης με στιβαρό και ρωμαλέο ήχο στη λύρα του.
Γι’ αυτό και τον επέλεξε το 1990 ο Μανώλης Κονταρός και μαζί αποτέλεσαν ένα μοναδικό δίδυμο. Ο Γιώργος έγινε ο «αδερφός» του Μανώλη σε μια μοναδική δισκογραφική πορεία που άφησε ανεξίτηλο το αποτύπωμά της στην κρητική μουσική και παράδοση.
Στο μυαλό των Κρητικών όταν έλεγες Κονταρός εννοούσες ταυτόχρονα και Τσουρουπάκης.
Μαζί συνεργάστηκαν άψογα, ταυτίστηκαν, δημιούργησαν πολιτισμό και έτυχαν ευρείας αναγνώρισης και επιτυχίας, ταξιδεύοντας σε όλο τον κόσμο, προσκεκλημένοι σε εκδηλώσεις διάδωσαν την κρητική μουσική όπου υπάρχουν κρητικοί.
Ο Γιώργος Τσουρουπάκης γεννήθηκε στις 19 Οκτωβρίου του 1968 στο Τορόντο του Καναδά και ήταν παιδί του Νίκου και της Άλκηστης Τσουρουπάκη. Οι γονείς του μεταλαμπάδευσαν στο Γιώργο τη δική τους αγάπη για την Κρήτη. Πολύ γρήγορα αγάπησε τη λύρα, το μουσικό όργανο που τον έφερνε κοντά στη Μεγαλόνησο ακόμη και αν βρίσκονταν στην άλλη άκρη του πλανήτη.
Σε ηλικία 12 χρονών αρχίζει να δείχνει το εξαίρετο και ιδιαίτερο ταλέντο του στη λύρα. Μερακλής και ταυτόχρονα αρμονικός και ευγενικός στον ήχο του και πάνω στη σκηνή πάντοτε χαμογελαστός και εγκάρδιος.
Έφυγε από κοντά μας, σαν σήμερα, πριν 16 χρόνια στις 21 Μαρτίου 2008. Τον πρόδωσε η καρδιά του μέσα στο Νοσοκομείο Χανίων όπου είχε πάει για να επισκεφθεί την μητέρα του, η οποία έκανε προληπτικές εξετάσεις υγείας…
Ήταν πολύ νέος. Μόλις 40 ετών και στο αποκορύφωμα της αναγνώρισης και δημιουργικότητάς του. Μπορούσε να προσφέρει πολύ περισσότερες λαμπρές σελίδες στο βιβλίο της κρητικής παράδοσης. Ο θάνατός του θεωρήθηκε ως μεγάλη απώλεια για την Κρητική μουσική και την Κρήτη.
Η κηδεία του Γιώργου Τσουρουπάκη έγινε στις 22 Μαρτίου 2008, στον Ιερό Ναό του Αγίου Λουκά Χανίων.
Την ημέρα της κηδείας του οι τοίχοι ήταν γεμάτοι με αφίσες του Κονταρού και του Τσουρουπάκη, μόνο που οι αφίσες έγραφαν «Καλό Ταξίδι Γιώργο».Ο κόσμος που μαζεύτηκε στην εκκλησία και το νεκροταφείο ξεπέρασε τους 10 χιλιάδες.Τραγικές φιγούρες η μάνα του, η Άλκηστις και η αρραβωνιαστικιά του. Η παρουσία τους συνέθλιψε τους πάντες.
Όταν έφτασε στην εκκλησία το φέρετρο, όλοι πάγωσαν.
Στα χέρια του Γιώργου Τσουρουπάκη βρίσκονταν η αγαπημένη του λύρα και από πίσω ακολουθούσε ο Μανώλης Κονταρός συντετριμμένος και αδύναμος να κρύψει τον τεράστιο πόνο του. Στη διάρκεια της κηδείας βρίσκονταν διαρκώς στο προσκέφαλό του και χάιδευε στοργικά το κεφάλι του μουσικού του αδερφού.
Παρόντες δεκάδες καλλιτέχνες που ήρθαν από όλη την Κρήτη για να αποχαιρετήσουν τον αγαπημένο τους φίλο και καλλιτέχνη.
Μετά το θάνατό του και τα επόμενα χρόνια γράφτηκαν εκατοντάδες μαντινάδες για το Γιώργο Τσουρουπάκη. Ο Μανώλης Κονταρός έγραψε για τον Γιώργο:
“Ωσάν και σένα άνθρωποι στα χίλια χρόνια ένας
γεννιούνται και όντε φεύγουνε δεν τους ξεχνά κανένας”
“Το αρχίζω και τρελαίνομαι κάθε που λέω κλαίω
του πεν ‘ο Χάρος φεύγομαι κι ο Γιώργης Ώπα λέω”.
Ο Μανώλης Κονταρός αφιέρωσε πολλά τραγούδια του στον αξέχαστο συνεργάτη του, όπως «Ένα βιβλίο είναι η ζωή» και «Ήτανε νιός»:
